10 największych zwycięstw Ukrainy w ciągu 10 miesięcy wielkiej wojny
Rozpocząwszy inwazję na pełną skalę, Kreml próbował „rozwiązać kwestię ukraińską” potężnym ciosem: zniszczyć państwowość i dokonać ludobójstwa Ukraińców. Ale dzięki bohaterstwu i umiejętnościom ukraińskich obrońców nic nie pozostało z planów agresora, by „zająć Kijów w trzy dni”. Siły obronne Ukrainy pokazały całemu światu, że potrafią pokonać wroga. Dyplomacja zapewniła Ukrainie silne wsparcie międzynarodowe. Wolontariusze, pracownicy energetyki, każdy Ukrainiec nadal pomaga krajowi przetrwać i przybliżyć zwycięstwo.
Centrum Komunikacji Strategicznej i Bezpieczeństwa Informacji przypomina 10 głównych zwycięstw odniesionych przez Ukraińców w ciągu 10 miesięcy wojny na pełną skalę.
1. Zachowana państwowość. Plany Kremla dotyczące szybkiego stłumienia oporu i demontażu ukraińskiej państwowości nie spełniły się. Ukraina wykazała się zdolnością instytucjonalną i wysokim poziomem sprawowania rządów w ekstremalnych warunkach. Skuteczny opór wobec agresora w pierwszych dniach inwazji na pełną skalę dał Ukrainie czas i możliwości na mobilizację i uzyskanie międzynarodowego wsparcia.
2. Wyzwolenie ziem ukraińskich. Siły obronne Ukrainy udowodniły swoją zdolność nie tylko do wstrzymywać wrogie ofensywy, ale także do prowadzenia udanych operacji kontr ofensywnych i zmuszania wroga do „gestów dobrej woli”.
Wypędzenie okupantów z Wyspy Żmij, klęska Rosjan w bitwie o Kijów i ich ucieczka z obwodu kijowskiego, czernihowskiego i sumskiego, genialna operacja wyzwolenia obwodu charkowskiego, deokupacja Chersoniu. Armia ukraińska udowodniła możliwość oczyszczenia terytorium państwa z wroga środkami militarnymi.
3. Zniszczenie mitu o niezwyciężoności "drugiej armii świata". Siła militarna i surowce energetyczne są od dziesięcioleci filarami, na których opiera się pozycja Federacji Rosyjskiej na arenie międzynarodowej. Ukraińska armia znokautowała jednego z nich. Symbolem obalenia mitu stało się zatonięcie krążownika „Moskwa”, okrętu flagowego Floty Czarnomorskiej Federacji Rosyjskiej. Straty Rosjan na Ukrainie przekroczyły 100 tysięcy ludzi w ciągu 10 miesięcy.
Zniszczenie najbardziej zdolnych do walki jednostek rosyjskiej armii zmusiło Kreml, wbrew wcześniejszym obietnicom, do ogłoszenia mobilizacji i zezwolenia na rozwój równoległej armii zbrodniarzy – PKW „Wagnera”. W ten sposób kładąc wolno działającą minę pod rosyjską państwowość.
4. Silne wsparcie międzynarodowe dla Ukrainy i izolacja Federacji Rosyjskiej. Państwa NATO i UE aktywnie wspierają Ukrainę. W ciągu roku odbyło się siedem spotkań w formacie Rammstein, który zrzesza ponad 50 krajów świata. Zgodnie z ich wynikami Ukraina otrzymuje nowe pakiety pomocy wojskowej. Ukraińskiego nieba broni już niemiecki IRIS-T, amerykańsko-norweski NASAMS, a później dołączy do nich pierwsza bateria Patriotów. Dzięki zachodnim urządzeniom ukraińscy energetycy są w stanie szybciej i sprawniej odbudowywać zniszczone sieci energetyczne. Ukraińscy uchodźcy są życzliwie przyjmowani w krajach europejskich.
Zamiast tego reżim kremlowski jest uznawany przez kraje Europy za terrorystę. Federacja Rosyjska traci resztki międzynarodowego autorytetu i dostępu do rynków zachodnich. Prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski jest oklaskiwany przez zagraniczne parlamenty, a Putin musi zadowolić się jedynie spotkaniami z Łukaszenką w Mińsku.
5. Aktualizacja w sprawie wyzwolenia Krymu. Mimo że zbrojna agresja Federacji Rosyjskiej na Ukrainę rozpoczęła się właśnie wraz z okupacją Autonomicznej Republiki Krymu i Sewastopola w 2014 roku, kwestia przywrócenia ukraińskiej suwerenności nad półwyspem pozostawała „odkładana” przez lata. Uruchomienie platformy krymskiej w 2021 roku umożliwiło aktualizację dyskusji w tej sprawie na szczeblu dyplomatycznym. Rozpoczynając inwazję na pełną skalę i próbując zaanektować cztery kolejne ukraińskie regiony, Kreml zrównał Krym z Chersoniem, Donieckiem i Ługańskiem. Regularna „bawełna” na półwyspie sygnalizuje, że nawet po latach militaryzacji pozostaje on „słabym ogniwem” rosyjskiego systemu bezpieczeństwa.
6. Aktywizacja integracji euroatlantyckiej. Pokonując trudności związane z wojną, Ukraina nie przestaje podejmować zapisanych w Konstytucji kroków na drodze do NATO i UE. 28 lutego Ukraina złożyła wniosek o przystąpienie do Unii Europejskiej i w ciągu czterech miesięcy uzyskała status kraju kandydującego. 30 września złożono wniosek o przystąpienie do NATO, Ukrainę poparło już 11 państw Sojuszu.
7. Skuteczna komunikacja. Kremlowi nie udało się zdezorientować społeczeństwa i podważyć jedności Zachodu. Ukraina buduje skuteczny wielopoziomowy system komunikacji z rządami i obywatelami krajów partnerskich. Na tym polu pracują dziennikarze, działacze społeczni, urzędnicy państwowi, dyplomaci i diaspora ukraińska. Wydarzenia na Ukrainie relacjonują wiodące światowe media. Mimo rosyjskich kampanii dezinformacyjnych trzy czwarte obywateli UE popiera pomoc dla Ukrainy. Dziś sympatie świata są po stronie Ukrainy.
8. Potężny ruch wolontariuszy. Inwazja na pełną skalę dała nowy impuls ruchowi ochotniczemu. Dołączyły do niego tysiące Ukraińców, miliony - zaczęły przekazywać darowizny. Ukraińscy ochotnicy wspierają cywilów dotkniętych wojną i pomagają wojsku. Leki, drony, samochody, broń, pojazdy opancerzone, a nawet satelita – ukraińscy ochotnicy udowodnili, że nie ma dla nich rzeczy niemożliwych.
9. Ruch oporu na terytoriach okupowanych. Ukraińcy spotkali najeźdźców nie kwiatami, ale bronią. Regularne sabotaże i likwidacje rosyjskiego wojska i kolaborantów nie pozwalają okupantom czuć się dobrze na ukraińskiej ziemi.
10. Jedność narodu ukraińskiego. Zaprzestanie walk wewnętrznych i zjednoczenie na rzecz Ukrainy stało się ważnym czynnikiem w organizowaniu oporu wobec wroga. Ukrainy ramię w ramię bronią ludzie o różnych poglądach politycznych, przedstawiciele konkurujących ze sobą sił politycznych. Ale wszystkich łączy miłość do Ojczyzny.
