Sukcesy na południu, czyli Co oznacza kontrofensywa Sił Zbrojnych Ukrainy w obwodzie chersońskim?

Najtrudniejszym i najgorętszym dziś punktem na froncie jest oczywiście Donbas. To tam Rosja faktycznie rzuciła swoje główne siły, aby dotrzeć do granic administracyjnych obwodów donieckiego i ługańskiego. Obecnie w Siewierodoniecku toczą się walki uliczne. Wróg zdobył większość miasta, a Siły Zbrojne Ukrainy wycofują się na przygotowane pozycje bliżej Łysyczańska.

Na pozostałych frontach sytuacja jest mniej trudna, a na południu armia ukraińska prowadzi kontrofensywę. Ale tradycyjnie niewiele jest informacji od Sztabu Generalnego.

Ekspert wojskowy Piotr Czernik komentuje sytuację następująco: taktyka małych kroków w działaniu – proces na Południu już się rozpoczął. A potem zwraca uwagę na ważny szczegół, że w regionie Chersoniu wróg buduje trzypoziomową linię obrony.

Co to znaczy?

„Zastanówmy się: jeśli wróg inwestuje środki w głęboką obronę, czy rozważa własne duże operacje ofensywne? Odpowiedź: prawie nie - mówi pan Czernik. – To prawda, to w żaden sposób nie przeczy logice, że jutro wszystko może się zmienić. A dzisiaj Siły Zbrojne Ukrainy mają, jeśli nie strategiczną, to namacalną przewagę operacyjną w regionie Chersoniu”.

Jaka jest tego zaleta?

„W dniach 30-31 maja Siły Zbrojne Ukrainy rozpoczęły kontrofensywę w obwodzie chersońskim w ogólnym kierunku Davidov Brod. Wieś Davidov Brod znajduje się nad brzegiem Ingulca i na autostradzie T2207 prowadzącej do Nowej Kachowki. Zdobycie przyczółka na wschodnim brzegu Ingulca jest bardzo ważne dla Sił Zbrojnych Ukrainy – jest to punkt odniesienia dla dalszej kontrofensywy mającej na celu „pocięcie” na kilka części grupy orków w kierunku Krzywego Rogu, otoczenie ich i eliminacja” - mówi kapitan I stopnia rezerwy, szef programów wojskowych Centrum "Strategia XXI" Piotr Lakijczuk.

Według niego kontrofensywa rozwijała się jednocześnie w kilku kierunkach - pod Davidovym Brodem nasi żołnierze rozbili zgrupowanie wroga na dwie części, stwarzając dla nich zagrożenie „kotłem”, jednocześnie wypędzając wroga z Nikolajevki, rozwijając natarcie w kierunku Aleksandrovki i Stanisława.

„Następnie nasi ludzie okopali się w Andrejewce i Bełogorce na południowej flance ataku, zabezpieczając w ten sposób przyczółek przed atakami z południa” – dodał ekspert wojskowy.

Oleg Żdanow, emerytowany pułkownik, powiedział nam to samo: „Bardzo ważne było dla nas przekroczenie rzeki Ingulet. Czemu? Bo jeśli mamy przyczółek na wschodnim brzegu tej rzeki, możemy tam zgromadzić wojska i rozwinąć dalszą ofensywę w kierunku Nowej Kachowki. A Nowa Kachowka to ten most nad tamą hydroelektryczną, który pozwala w pełni odciąć zgrupowanie wojsk rosyjskich, które wysunęły się na pozycje oddalone na 30 km od Krzywego Rogu”.

A dla nas będzie to miało strategiczne znaczenie.

„Jeśli przesuniemy się w kierunku Nowej Kachowki i przejmiemy kontrolę nad tym mostem, to odetniemy zgrupowanie wojsk rosyjskich, które znajduje się w pobliżu Krzywego Rogu” – podkreślił Oleg Żdanow.

„Jeśli spojrzysz na mapę, zobaczysz, że z Davidovego Brodu w dół do Nowej Kachowki bezpośrednia droga prowadzi do regionu Berislava, gdzie znajduje się most w rejonie Nowej Kachowki. To znaczy, jeśli uda nam się przejąć tę trasę i dotrzeć do brzegów Dniepru, to faktycznie przetniemy wrogie zgrupowanie na pół – powtarza pułkownik rezerwy, uczestnik misji pokojowych w Iraku i Kosowie Siergiej Grabski. - I to zgrupowanie wroga, które pozostanie na północ od tego przełomu, zostanie całkowicie otoczone. Nie będą mieli szansy przejść na drugą stronę Dniepru, bo za nimi znajduje się zbiornik kachowki. Na łodziach nie będą mogli zabrać dużo amunicji, a także paliwa – rosyjscy raszyści zostaną odcięci od dostaw”.

I będzie to katastrofa dla armii rosyjskiej. Czy dowództwo wroga to rozumie? Oczywiście, że rozumie.

„Kontratak na południu był całkowitym zaskoczeniem dla wroga, którego uwagę przykuwa ofensywa na wschodzie, gdzie skupia wszystkie swoje rezerwy. Ale wkrótce wróg otrząsnął się z paniki i próbuje ustabilizować obronę – mówi Piotr Lakijczuk.

Ale o ilu oddziałach wroga mówimy?

„Według niektórych szacunków rosja skoncentrowała tam do 10 tysięcy swoich żołnierzy, około stu czołgów” – mówi Siergiej Grabski.

Co jeszcze wiadomo?

Wróg prowadzi ostrzał ze wszystkich rodzajów broni, kontynuuje Lakijczuk, uniemożliwiając Siłom Zbrojnym Ukrainy przejść za Kostromkę i Bruskinskie (10-15 km od Davidovego Brodu - red.), które są głównymi bastionami rosjan w tym sektorze frontu.

„Mimo to nasz przyczółek na rzece Ingulet znacznie się rozrósł w ostatnich dniach, ale nie możemy poruszać się w głąb lądu, by pchać rosyjską artylerię, przede wszystkim z mostów… – zwraca uwagę szef programów wojskowych w Centrum Studiów Globalnych Strategia XXI. - Sceptycy, którzy narzekają na „nieprzygotowany kontratak”, przypominają, że główna bitwa toczy się teraz w obwodzie ługańskim i każde wycofanie stamtąd sił wroga działa na nasze zwycięstwo. Ponadto kierunek Kachowki nie jest łatwy.

Nowa Kachowka to elektrownia wodna Kachowka, jest to główna struktura hydrauliczna Kanału Północnokrymskiego, czyli klucz do „wody na Krym”.

„A jeśli Ławrow mówi, że głównym celem operacji wojskowej przeciwko Ukrainie jest przywrócenie historycznych granic Lugandonu, to są to słowa publiczne. A korytarz lądowy na Krym i stabilne utrzymanie Kanału Północnokrymskiego to dla wroga naprawdę ważne zadania. Atak na Kachówkę stawia te plany pod znakiem zapytania - wróg będzie się tam bronił ze wszystkich sił, nie oszczędzając ludzi ”- mówi Piotr Lakijczuk.

W związku z tym kontrataki Sił Zbrojnych Ukrainy na południu, przede wszystkim w kierunku Kachowki, nie ma nawet charakteru operacyjnego, lecz strategiczne. Jest on tak samo ważny dla obrony w Donbasie, jak pojawienie się nowej ciężkiej artylerii i zachodnich systemów rakiet wielokrotnego startu.

„W rejonie Chersoniu Siły Zbrojne Ukrainy blokowały okupantów przez prawie dwa miesiące. A kiedy w pewnych kierunkach ich wysunięte jednostki nie były już w stanie nie tylko atakować, ale wręcz utrzymywać pozycje, rozpoczęła się nasza kontrofensywa. A jej pomyślny rozwój sugeruje, że miejsce i czas zostały wybrane idealnie” – zauważa Aleksander Kovalenko.

Od początku inwazji rosyjskich najeźdźców na Ukrainę na pełną skalę Siły Zbrojne Ukrainy wybrały dotychczas strategię defensywną prowadzenia działań wojennych – „Nasza armia prowadzi ok. 80% wszystkich operacji wojskowych w obronie i ok. 20% to kontrofensywa”.

Istotą obrony jest zajmowanie najkorzystniejszych pozycji w celu blokowania natarcia najeźdźców i oczywiście dalszego zadawania im systematycznych szkód w celu osłabienia i wyczerpania wrogich jednostek.

„Kiedy te jednostki są wyczerpane na pewnym obszarze, rozpoczyna się kontrofensywa. Widzieliśmy, jak ta taktyka działała w regionach Kijowa, Czernihowa i Sum. Widzimy, jak to działa już teraz w obwodach charkowskim i chersońskim – przypomina Kovalenko. - Teraz obserwowaliśmy postęp Sił Zbrojnych Ukrainy w obwodzie chersońskim, ale należy rozumieć, że o pewnych sukcesach naszych wojsk dowiemy się z opóźnieniem. To ważna zasada informowania – nie zgłaszać niczego dodatkowego aż do zwycięstwa”.

O zwycięstwach, które zdaniem eksperta w niedalekiej przyszłości mogą podnieść kwestię obecności okupantów w obwodzie chersońskim w ogóle.

„Może to nastąpić już w czerwcu-lipcu. Pozostajemy cierpliwi” – ​​podsumował Aleksander Kovalenko.

Mamy nadzieję, że tak się stanie. Przecież amerykańskie i brytyjskie MLRS i haubice są w drodze. Więc zaciskajmy palce, wspierajmy i wierzmy w Siły Zbrojne Ukrainy!

Wygramy!

Mirosław Łyskowicz. Kijów